ALİ BABA SİTESİNE HOŞ GELDİNİZ

Ankara’da dekan yardımcısı annesinin boğazını bıçakla keserek öldüren Başak’ın babası Profesör Semih Aydıntuğ habervitrini sitesine bir mektup göndererek "günah çıkardı".... Baba Aydıntuğ Başak'ın küçük yaştan beri problemli olduğunu, ancak kendileri yüzünden bu hale geldiğini söyledi.

İşte babanı ibret dolu mektubu:

OLCAY DARBELERLE YETİŞMİŞ BİR İNSANDI

Kızımı bu korkunç olaya sevk eden neydi bilmiyorum. Ama bazen kaza geliyorum diyor. Daha 4 yaşındayken Başak ciddi uyku bozukluğu çekiyordu. Eski eşim 3 yıl psikiyatri asistanlığı yapmıştı. Çok da başarılıydı. Onun koyduğu hızlı ve doğru tanıları bugün bile hatırlıyorum. (...) Çok iyi bir bilim kadını olmasının yanında cok iyi bir klinisyendi. Bir tek kusuru vardı. Çok katı kuralları vardı. Bu kuralları kendine karşı da uyguluyordu. Bu manada dürüsttü. (...) Olcay’ın babası üniversite bitirmiş bir kişi olmasına rağmen ciddi alkol problemi olan ve Olcay'a hayatı boyunca problem çıkaran bir insan olarak yaşadı ve geçen yıl vefat etti. Çok iyi bir insan olan eski kayınvalidem haklı nedenlerden ötürü eşini 10 yıl kadar önce boşamıstı. Kızkardeşi ile yıllardır görüşmüyor. Yani Olcay darbelerle yetişmiş bir insandı. Gene de meslek hayatında başarısını kimse engelleyemedi. (...)

"SEN KIZIMI DAMGALAMAK İSTİYORSUN"

Başak’ın uyku problemi için psikiyatrik yardım gerektiğini söylediğim zaman bana muthiş bir öfkeyle ’Sen kızımı damgalamak istiyorsun’ demisti. Ne yazık ki bu konuda diger psikiyatrist arkadaşlarim da kısmen ilgisizlikten, kısmen Olcay’ın korkusundan yardımcı olmadı. Olcay’ın kara öfkesini durdurmak mümkün değildi. Ben de bu engeli aşamadım ve kızımı o yaşta psikiyatrik tedavi altına almayı beceremedim.

ÇOK MEŞGUL ANNE BABAYDIK

Sonra çok meşgul bir anne ve baba ile birlikte Başak büyümeye başladı. Başak zamanının büyük kısmını öğretmen emeklisi olan annemin ve babamın yanında geçirdi. Babaanneler ve dedeler torunlarını çok severler ama bariyer koyamazlar. Belki bunun da dezavantajlarını yaşadık.

BEN EŞİMİ ALDATTIM VE AYRILDIK

Sonra Başak lise çağlarında bizleri birbirimize karşı kullanmayı çok güzel öğrendi. Olcay’la aramız giderek açıldı. Ben Olcay’a ihanet ettim ve çok sancılı bir boşanma süreci yaşadık. (...) Maddi olarak hemen her şeyimi kaybetmiştim.”

Bu dönemde Başak her zaman olduğu gibi benim ailemin yanında yaşamaktaydı. Ben de babamların yanına taşınmıştım. Bir süre sonra kendi düzenimi kurdum.

BİRBİRİMİZE OLAN ÖFKEMİZ YÜZÜNDEN KIZIMIZI UNUTTUK

Olcay’ın bana, benim ona öfkem uzun süre geçmedi. Bu nedenle tek ortak paydamız olan Başak’la yeterince ilgilenemedik. Başak şu andaki eşimle gayet iyi geçiniyordu. (...) Birden dün gözyaşı döken muhterem öğretim üyelerinden bazıları devreye girerek ve Olcay'ı etkileyerek bu ilişkiyi bozdu. Kızımdan tekrar uzaklaşmak zorunda kaldım.

BABAN YENİ EŞİNDEN ÇOCUK YAPACAK, SEN ORTADA KALACAKSIN

Başak’ı en zayıf yerinden vurdular. ’Baban yeni eşinden çocuk sahibi olacak ve sen ortada kalacaksin’ dediler. Bu bir yalandı. Çünkü biz evlenirken çocuk yapmama konusunda anlaşmıştık ve çocuğumuz yok.

ANNESİ GİBİ KARA BİR ÖFKESİ VARDI

Bu arada Olcay’ın da yardımıyla gittiği psikiyatristlerin hiç birine uzun devam etmedi. Verilen ilaçları kullanmadı. Ama bu dönemde şiddette eğilim gösteren bir davranışı olmadı. Sadece annesi gibi kara bir öfkesi vardı ve kızdığı zaman ses tonunu ayarlaması mümkün olmuyordu.

NEDEN ANLAYAMAYACAĞIM?

Olayın en tuhaf kısmı, Olcay, Basak tarafından öldürülmekten gerçekten korkuyormuş (Basına yansıyan haberlere göre). Buna rağmen Başak’ı devamlı yanına çağırıyordu. Bir geceden çok dayanamayan Başak babaannesinin evine geri kaçıyordu. Madem Olcay’ın böyle bir korkusu vardı Başak’ı neden Beysukent’teki evine çağırıyordu ve Başak her gidişinde tartıştığı annesinin yanına neden tekrar tekrar gidiyordu? Bunu hiç bir zaman anlayamayacağım. (...)

ÖMRÜM OLDUKÇA KIZIMLA İLGİLENECEĞİM

Ben bir baba olarak kızımla ömrüm yettigi kadar ilgileneceğim. Olcay’ı geri getiremem. O, zaten eserleri, yetiştirdiği öğrenciler ve devlete yaptığı hizmetlerle herzaman hatırlanacaktır.

Cumhuriyet
İlhan Selçuk
'Atatürk Suçlu!..'
Sağa sola bakıyorum, gazete, kitap, dergi okuyorum; Atatürk'e saldırı,
taşlama, yergi, eleştiriden geçilmiyor; anlıyorum ki Atatürk büyük suç
işlemiş...

Niçin?

*

Çünkü dünya görüşünde, evrene bakış felsefesinde, ideolojik içeriğinde
'Aydınlanma' yı yeğlemiş Atatürk, 'Akıl inançtan, bilim dinden
bağımsızdır' demiş. A benim canım Mustafa Kemal'im, uygarlığın ışığına
neden yüzünü dönersin? İran'a bak, Suudi Arabistan'a bak!..
Bırakaydın, bağnazlığın dipsiz kuyusunun bostan dolabında dönenseydik.
En büyük suçunu 'Gerçek yol gösterici bilimdir' diyerek işledin.

Atatürk suçlu...

'Vatanın bağrına düşman dayamışsa hançerini' Gazi Paşa görmezlikten
geleydi; 'İngiliz muhibbi' olaydı, 'Amerikan mandacılığı' na
sarılaydı; 'Ya istiklal ya ölüm' deyip ortalığa atılarak pişmiş aşa
neden soğuk su kattı?

Atatürk suçlu...

Osmanlı, Sevr Antlaşması'nı kuzu kuzu imzalamışken bizlere Konya Ovası
yetmez miydi? Denizi zaten sevmeyiz, dağların gerisine çekilip
bozkırda otururduk. Eloğlu vatanın minarelerine çan takar, bizim cami
yaptırma dernekleri de Haymana bölgesinde çalışmalarını
yoğunlaştırırdı. Nemize gerek İstiklal Savaşı? Nemize gerek İzmir,
Aydın, Edirne, Çanakkale, İstanbul? Nemize gerek Lozan, a Mustafa
Kemal Paşa?

Atatürk suçlu...

Sevgili Mustafa Kemal, kadın hakları senin neyine? Bak, şimdilerde
genç kızımız başına türban dolarken sana da verip veriştiriyor.
Yurttaşlık Yasası çıkardın, erkek karısını iki sözcükle boşayamıyor;
ama kadın kara çarşafa girip sana beddua ediyor. Hukuk devrimini neden
yaptın Kemal'im?

Atatürk suçlu...

Çünkü cumhuriyeti ilan etti. Haydi padişah efendimize kıydı, hilafete
neden dokundu? Laik devletten daha büyük günah olur mu şu dar-ı
dünyada Gazi Kemal'im?. .

Atatürk suçlu...

Osmanlı'nın cengâverliğinden bizi soyutladı; 1923'ten bu güne 'Yurtta
barış, dünyada barış' diye yaşamak erkekliğimizi öldürmedi mi? Biz
korkak mıyız a Gazi Paşa? Savaşçılıktan nasıl vazgeçeriz? Senin en
büyük suçun barışçılık değil mi?

Atatürk suçlu...

Çünkü 1923'te kurulan cumhuriyete 1925'te başkaldıran Şeyh Sait 'e el
sürmeyecekti; hilafetçi Said-i Nursi 'yi başkente buyur edip devletin
başına oturtacaktı. On bir yıl süren savaşlardan sonra temelini attığı
devleti, İngiliz işbirlikçisi şeyhlere, aşiret reislerine, seyyitlere
lokma lokma sunarak, parça parça edecekti. A benim Mustafa Kemal
Paşam, ayaklanmalara karşı neden beyaz teslim bayrağını çekmedin de
üstlerine yürüdün?

Atatürk suçlu...

Öyle bir cumhuriyet kurmuş ki, bir türlü yıkılmıyor. 21'inci yüzyıla
yaklaşıyoruz, devleti Amerika'ya teslim edemedik, parçalayamadık; bu
yüzden Gazi'ye çok kızıyoruz, cumhuriyetin harcını sa ğlam karmış diye
öfkeleniyoruz.

Atatürk suçlu...

Yetmiş yıl önce bağımsız bir cumhuriyet kurmuş, bize bırakmış; yarım
yüzyıldan beri laik cumhuriyeti çağdaş demokrasiye yakışır bir düzeye
getiremedik; bu yüzden öfkelendikçe yarım yüzyıl öncesine dönerek
Atatürk'e veriştiriyoruz.

Atatürk suçlu...

Çünkü canım Mustafa Kemal, bizim adam olacağımızı sandı, biz cüdam
olduk; başımızı dik tutacağımıza, Ortadoğu'da 'süper yabancı devlet'
in taşeronluğuna soyunduk; içimizdeki aşağılık duygusunu Atatürk'ü
eleştirerek gidermeye çabalıyoruz.

Cumhuriyet
İlhan Selçuk

Komutanım Ben Şehit Miyim?

E.Tümgeneral Alaettin Parmaksız

1nci baskı Temmuz 2007

Yazar hakkında bilgi:

1990-1992 yıllarında Hakkari’de Dağ ve Komando Tabur Komutanlığı,

1999 yılından başlayarak iki yıl Hakkari’de Dağ ve Komando Tugay Komutanlığı yapmış,

2004 yılında Tümgeneral rütbesindeyken istifa ederek emekli olmuştur.

Kitabın başından bir bölüm....

Hakkari milletvekili Esat Canan’ın Amerikan Büyükelçiliği’nde Güneydoğu’nun da şehitleri var dediğinin iddia edildiği gün...

Onbaşı Ergün Ünlü 29 Eylül 1990 yılında Hakkari kuzeyinde Ördekli Jandarma Karakoluna yapılan bir saldırıda kahramanca çarpışırken kalbinden vurulup şehit olmuştu. Kendisi benim emir komutayı aldıktan sonraki ilk şehidimdi. Kars’ın Arpaçay ilçesi Aralık nahiyesindendi. Aralık Jandarma Karakoluna telefon ederek bana ailesinden birini karakola çağırmalarını istedim, nacak bu kişi anne veya babası olmasın dedim. Çünkü bu acı haberi doğrudan onlara verecek gücü kendimde bulamıyordum.

Gecenin saat 0:00’a doğru karakoldan beni aradılar ve şehidin amcasını çağırdıklarını söylediler. Telefonu aldım ancak ne söyleyeceğimi bilemiyordum. Daha doğrusu acı haberi söyleme cesaretini kendimde bulamıyordum. Onbaşı Ünlü’nün ne kadar kahramanca çarpıştığını anlatmaya çalışıyordum. Şehidin amcası “Komutanım üzülme başınız sağ olsun, biz onu bu günler için yetiştirdik” diye beni teselli etmeye başladığında yanaklarıma gözlerimden süzülen yaşları küçük çocukların yaptığı gibi koluma silmiştim. Allahım ben kimlerin çocuklarına komuta ediyorum, onların haklarını nasıl öderim diye düşünürken şehidimin amcası hala birşeyler söylüyor ve beni teselli ediyordu.

17 yıl sonra şehit onbaşı Ünlü yine karşımdaydı. Ancak kalbinden kan sızıyordu. “Komutanım ben şehit miyim” diye soruyordu.

Doktor nerede diye bağırmak istedim sesim çıkmıyordu. Yaralısın, vurulmuşsun, hemen tedavi olman gerekir diye çırpınıyordum ama ne hareket edebiliyordum ne de sesim çıkıyordu. Kalbinden şehidin al kanı pınar gibi üniformasının üzerinden botlarına doğru sızıyordu, ama o dimdik ayaktaydı. “Komutanım ben şehit miyim?” diyordu.

Toprakları toprak yapan üstündeki kandır
Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandır.

Ben bu toprakların vatan kalması için öldüm. Eline silah alıp dağa çıkan, çoluk çocuk demeden herkesi öldüren teröristler şehitse ben neyim diyordu.

Ülkemi sevdim, milletimi sevdim, bayrağımı sevdim, onun için can dediniz, canımı verdim, kan dediniz kanımı verdim. Şehitler ölmez dediniz biz şimdi ölüyoruz vatan bölünmez dediniz şimdi vatan bölünüyor. Komutanım ben niye öldüm? Şehit kim? Gazi kim? Ben şehit miyim? diye soruyordu.

Şehidim kanı akmaya devam ediyordu. Allah’ım şimdi kanı tükenecek ve ölecek onu kurtarmalıyım diye düşünmeme rağmen ne hareket edebiliyor ne de ses çıkarabiliyordum.

O devam ediyordu.Cumhuriyetin başkentinde birileri barışını arıyormuş, tıpkı 1991’deki parti kongresinde hani Türk Bayrağının indirildiği terörist başının fotoğraflarının asıldığı ve kimsenin ses çıkarmadığı bir kongre yapılmıştı ya, şimdi ne barışı anlayamıyorum. Barış çok güzel kelime de, savaş kiminle yoksa savaşın tarafı PKK mı? Anlayamıyorum sen komutansın anlat bana, anlat diyordu.

Sonra yayınladıkları bildirideki “Kürt sorunu şiddet ve terörizm sorunu olarak adlandırılmaktan vazgeçilmelidir” diyen birinci maddeyi şöyle mi anlıyorsunuz? PKK sorunu şiddet ve terörizm sorunu olarak adlandırılmaktan vazgeçilmelidir. Kürt sorunu ile PKK sorunu bir ve beraber mi tutulmalıdır?

Eğer öyle ise; köyleri basan, yolları kesen, ocakları dağıtan, köprüleri havaya uçuran, askerlere pusu kuran, okulların kapanmasına neden olan, tayin olan öğretmenleri öldüren, ormanları yakan teröristleri, şiddet ve terörizm sorunu olarak adlandırmayacaksınız da, “Komutanım Ben Niye Öldüm?” söyle bana, “Ben Şehit Miyim?” diyordu.

“Bizlere vatanım, bayrağım, onurum” diye ezberlettiniz. “Canımızı istediniz, canımızı verdik, kanımızı istediniz kanımızı verdik ama Ankara’da hiç komutanlarımızın sesi çıkmıyor komutanım. Ne olur, söyleyin ben şehit miyim? Şehit kim? Gazi kim? Ben şehit miyim? Diye soruyordu....

Onun kalbinden süzülen al kanı bütün vücudunu kaplıyor ben cevap veremedikçe yüzü bir mahzunlaşıyor fısıldarcasına devam ediyordu konuşmasına, herkesi anlayabilirim, ama beni vatan diye onur diye savaştıran sizleri anlayamıyorum. Omuzlarınızdaki yıldızlarınız gökyüzündekinden daha parlak olsun, alev alev ışık saçsın diye bekiyorum ama inan ki suskunluğunuzu anlayamıyorum. Bebek katilleri şehitse ben kimim, ne olur söyle bana şehit kim? Gazi kim?

       Bin yıllık çınarların dalları gibi
       Soylu arıların balları gibi
       Sancağın solmayan alları gibi
       Kanları ile karılarak gittiler
       Bayraklara sarılarak gittiler

       Yerde güneş gökte dolunaydılar
       Dünyamızdan yıldız yıldız kaydılar
       Yurt için ölmeyi şeref saydılar
       Kartal kartal süzülerek gittiler
       Hudutlara çizilerek gittiler

Evet, komutanım bizler yurt için ölmeyi şeref saydık ve bayraklara sarılarak gittik, ama ülkemde olanları anlayamıyorum. Bizim köydeki okulda bunları anlatmadılar. Siz çok okudunuz, komutansınız ne olur anlatın bana. Bir komutanımız nasıl öyle adamlarla yemek yer, terör örgütünü koruyan bir devletin oyalamalarına nasıl alet olur? Ben onbaşıyım anlayamıyorum siz subaysınız neden ülkemin her köşesinde onların sesi çıkıyor ne olur anlatın bana.

Başbakanımız Diyarbakır’da geçmişte devletin hata yaptığını belirterek özür diledi. Biz bu vatan için canımızı vermekle ne hata yaptık? Anlat ne olur sen komutanımsın anlat bana, ben anlayamıyorum diyordu.

Türk olmak suç muydu komutanım? Neden Türkiyelilik saçmalığına millet ses çıkarmadı anlayamıyorum! Ülkemi, milletimi sevmek, bayrağımı sevmek ulusumun dünya uluslar ailesi içinde en yükseklerde olmasını düşlemek ve onun için çalışmak neden vatan hainliği oluyor anlayamıyorum! Milliyetçiler neden vatan haini ne olur anat bana, sen komutansın bilmem lazım, ben milliyeçiyim bu millet için öldüm şimdi ben şehit miyim? Vatan haini mi? Ne olur anlat bana diyordu.

Anlat bana, anlat ben şehit miyim? Şehit kim? Gazi kim? Ne olur anlat bana anlat da rahat yatayım diyordu.

Eşimin yoğun şekilde sarsması ile uyandım ne oluyor kabus mu görüyorsun seni uyandırmak için uğraşıyorum cayip sesler çıkarıyorsun diyerek beni sarsıyordu. Kendime gelmek için bir süre bekledim vücudum taş kesilmişti. Eşimin bütün ısrarlarına rağmen hiçbir şey anlatmadım. Yüzümü yastığa gömdüm tıpkı 17 sene önce olduğu gibi sessizce ağladım.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

İşte böyle yazmış kitabın başında, görmüş olduğu rüyayı Emekli Tümgeneral Alaettin Parmaksız... Geri kalanında ise Güneydoğu Anadolu’da yaşanan gerçekler masaya yatırılıyor. Belki bazıları yine kahramanlıklar, şunlar bunlar diyebilir.... Hiç de öyle değil...

PKK’nın dünü, bugünü ve ileride yapmayı planladıkları, devletin yaptığı, yapamadığı, yapmadığı bu masada... Kuzey Irak dahil halen yaşananlar ve yaşanacaklar geniş bir açıdan anlatılıyor. Devletin, askerin alması gereken tedbirler nedir? Bir bir anlatılıyor. Süleymaniye’de başımıza geçirilen çuvaldan tutunda, “terör karşısında elinin kolunun bağlı olduğundan” şikayet eden eski Genelkurmay Başkanının değerlendirilmesine kadar... Kitabın sonunda da Şehit Onbaşı Ergün Ünlü’ye cevap veriyor...

Şu anda nasıl bir ortamdayız? Yanlı, satılmış yazılı ve görsel basın sayesinde halkımız ne durumda? Gerçekler bize ne kadar ulaşabiliyor? Birkaç televizyon kanalı ve bir iki gazete hariç nerede gerçek haber, nerede aydınlatıcı bilgi? “O” televizyon kanallarını kaçımız izliyor ve “O” bir iki gazeteyi kaçımız alıp okuyor? Yoksa cebine girecek paradan başka birşeyi düşünmeyen, yalaka, satılmış holding patronlarının gazeteleri ile televizyon kanallarından başka gözümüz birşey görmüyor mu? Halkımızın büyük çoğunluğunun bu durumda olduğu bir gerçek!!!

Galiba kitapta yazıldığı gibi “öğretilmiş çaresizlik psikolojisi” içinde kuyruğumuzu kıstırmış oturuyoruz!!!

Cumhuriyetimizin kuruluş felsefesini yitirmiş durumdayız!!!

Ne olacak? Bekleyip göreceğiz... Ama bu arada burada bahsettiğim kitap gibi, olayları enine boyuna tahlil eden kaynaklardan faydalanmalıyız, kendimizi geliştirmeliyiz.

Üzerimize doğru yapılan yanlış ve yanlı haber, çaresizlik psikolojisi bombardımanından kendimizi kurtarmak için çırpınmalıyız.

Bilmediklerimizi veya eksik bildiklerimizi öğrenmeliyiz.

Öğrendiklerimizi çevremizdekilere anlatmalıyız.

Okuduğumuz kitapları onlara tavsiye edip onların da okumalarını sağlamalıyız.

Yahu bu adam da hep bunları yazıyor, emir veriyor gibi konuşuyor diyebilirsiniz.

Ama şu anda buna ihtiyacımızın olmadığını kim söyleyebilir?

Biz biraz okumuşlar, aynı Kurtuluş Savaşındaki “ATALARIMIZIN” idealistliği ile, en azından yarısı ile gayret göstermemiz gerekmez mi?

Onlara karşı duyduğumuz vefa duyguları ile, çocuklarımızın geleceği için...

Tavsiye ederim bu kitabı okuyunuz ve okutunuz...

YILMAZ ÖZDİL

43 (kırküç) yıldır sorulmayan soru
> >
> > "AB için referandum yapılsın."
> > Madem millet için AB'ye girmek istiyorsunuz. .. Yetti
> > artık, emrivaki...
> > Millete sorun.
> > İstiyor mu, istemiyor mu?
> >
> > Çünkü benim bildiğim, AB'nin bir numaralı kriteri,
> > millet ne istiyorsa, onu yapmak...
> > Aksini değil.
> > Bu nedenle onlar kendi milletlerine sordu... İsteyen
> > girdi, istemeyen girmedi.
> > Mesela, Norveç...
> > Seçilmiş bir hükümet vardı iktidarda.
> > Yani milletten "yetki" almıştı.
> > Ama buna rağmen, referandum yaptı.
> > "Hayır" dedi millet... Girmediler.
> > Bir zarar gördüklerini de, görmedim.
> >
> >
> > Peki ya biz?
> > İlk başvuru, 1959'da.
> > Menderes... Rahmetli...
> > Kimseye başvurdu mu, "başvuralım mı, başvurmayalım
> > mı" diye?
> > Başvurmadı.
> > Başvurmadan başvurdu...
> > Sonra?
> > Hatırlayın...
> > Demirel, Ecevit, Özal, Yılmaz, Çiller...
> > Hepsi birer defa girdi AB'ye...
> > Hepsi, ayrı ayrı kutlama yaptı AB'ye girdiğimiz için.
> > E baktı ki millet, bir yere girdiğimiz falan yok...
> > "N'oluyor" demeye kalmadı...
> > Tayyip Erdoğan iki defa daha girdi.
> > Patlattığımız havai fişeğin haddi hesabı yok, AB'ye
> > girdiğimiz için.
> > En fazla defa biz girdik!
> > Ama hâlâ dışardayız.
> > Hatta, dışarda bi tek biz varız.
> > Bu arada bize giren girene...
> >
> > Ve işte bugünkü soru...
> > Siyasilere değil, size.
> > Herkes kendine soracak.
> > Herkes kendine verecek cevabı...
> >
> > 1963 Ankara Anlaşması'nı milat kabul edersek... Dile
> > kolay, 43 yıldır...
> > Ekonomiden hukuka, tarladan gökyüzüne, aklınıza
> > gelen gelmeyen her konuda
> > "AB'ye uyum için" yasa çıkardık.
> > Hayatınızda olumlu yönde ne değişti?
> > Size ne faydası oldu?
> >
> >
> > Çünkü şöyle bir manzara var.
> > Çıkarılan AB'ye uyum yasaları...
> > Bölücüye yaradı.
> > Apo'ya yaradı.
> > Fehriye'ye yaradı.
> > Köktendinciye yaradı.
> > Takıyyeciye yaradı.
> > Diasporaya yaradı.
> > Rum'a yaradı.
> > Cari açığa yaradı.
> > Kapkaççıya yaradı.
> > Katile, ite, uğursuza yaradı.
> >
> > Peki...
> > Aynı AB'ye uyum yasalarının...
> > Vergisini ödeyen, karıncayı incitmeden hayatını
> > sürdürmeye çalışan, yargıya güvenen, devletini seven, bayrağına saygı
> > gösteren, namuslu, yurtsever vatandaşa nasıl bir faydası oldu?
> >
> > Açalım biraz...
> > Bu nasıl ortak?
> > Sınıflar sardalya kasası gibi...
> > 60'şar 70'şer kişi sığışıyor çocuklarımız.
> > Öğretmenlerimiz, ameleden az kazanıyor.
> > Bu şartlarda AB'ye girmemiz mümkün mü?
> > Değil.
> > Peki siz hiç, bugüne kadar Avrupa Birliği'nin bir defa
> > olsun, "bu sorunu çöz, çözmezsen olmaz" dediğini duydunuz mu?
> > Ben duymadım.
> > Ama eğitimle ilgili ne duyuyoruz hep?
> > "Ruhban Okulu'nu aç."
> >
> > Sabahın 4'ünde giriyoruz hastane kuyruğuna... Kalp
> > ameliyatına bile 6 ay sonraya gün veriliyor...
> > Temel insan hakkımız yok yani!
> > "Al şu fonları, hastane aç" diyor mu?
> > Demiyor... Ne diyor?
> > "Limanları aç."
> >
> > Bayramda 104 kişi daha öldü. Her yıl küçük bir
> > Avrupa kenti kadar
> > insanımız yollarda heba oluyor.
> > "Yollarını düzelt" demesi gerekmez mi?
> > Gerekir... Ama o ne diyor?
> > "Ermenistan' a yol aç."
> >
> > Resmi olarak 2.5 milyon, gayriresmi olarak 10 milyon
> > işsiz var Türkiye'de.
> > Fas'ın Tunus'un Cezayir'in işsizini alıyor.
> > Bize duvar.
> > Bi tek kimi alıyor bizden?
> > PKK'lıyı.
> > İşçi suçlu. Terörist mağdur.
> >
> > Bölücü posteri taşıyana "dokunma" diyor.
> > Atatürk posteri asana "indir onu" diyor.
> >
> > AB üyesi İngiltere, kendi genelkurmay başkanına göre
> > bile, "elalemin ülkesinde işgalci."
> > Çıt çıkmıyor.
> > Bizim asker, "kendi toprakları üzerinde" uçak
> > uçuruyor... Şiddetli itiraz.
> > Kınama.
> >
> > El ele verip, Çanakkale'den Antep'e, İzmir'den Urfa'ya,
> > katlettikleri Türk'ün haddi hesabı yok.
> > "Soykırımcısın" diyor.
> > "Değilim" demek yasak üstelik.
> >
> > Kendi ülkesinin şartlarına göre kanun çıkarmakla
> > yükümlü olan Meclis, "tercüme bürosu"na döndü... Trafik suçu bile
> > işlenmeyen ülkelerin kanunları bire bir Türkçe'ye çevriliyor.
> > Sonra ne oluyor?
> > İt, uğursuz kol geziyor.
> > Namuslu vatandaş korku içinde.
> >
> > Farz edelim, Akmerkez'e gittiniz.
> > Üstünüz aranıyor mu?
> > Aranıyor... Çocukların bile aranıyor.
> > Ama polis, şüphelendiği bir kişinin üstünü
> > arayabiliyor mu?
> > Arayamıyor.
> > Neden?
> > Çünkü artık, hakim kararı gerekiyor.
> > Akmerkez'deki güvenlik görevlisinin hakim kararına
> > ihtiyacı yok...
> > Devletin polisinin hakim kararına ihtiyacı var.
> > Buna "AB'ye uyum" deniyor.
> >
> > Tatile gideceksiniz. ..
> > Mesela, Belçika'ya.
> > Vize vermek için, tapu istiyor, banka cüzdanı istiyor,
> > gidiş-dönüş uçak bileti istiyor, kalacağın otelin rezervasyonunu
> > istiyor, şimdi yeni moda çıktı, kulaklarını gösteren fotoğraf istiyor.
> > Ama Fehriye orada.
> >
> > Hâlâ bir terslik yok mu burada?
> >
> > Cumhuriyet 83 yaşında...
> > AB kaç yaşında?
> > "AB için referandum yapalım" dedik...
> > Ali Kemaller çok kızdı.
> > Devam o zaman...
> >
> > Temel sorun şu aslında...
> > Yıllardır diyorsun ki, "AB, AB..."
> > E görüyorsun ki, iş boka sarıyor.
> > Şimdi çıkıp, nasıl diyeceksin..
> > "Bu iş yanlışmış."
> > Nasıl diyeceksin?
> >
> > İnsanın, yanıldığını kendisine bile itiraf etmesi
> > zordur.
> > Ama yanıldıkları nokta, AB değil.
> > "Türkiye'yi adam edecek" bütün güzelliklerin, ancak
> > ve sadece, "dışardan gelebileceğini" sanıyorlar.
> > "Bizi kurtarsa kurtarsa, yabancılar kurtarır"
> > zannediyorlar.
> >
> > Yanıldıkları nokta bu.
> >
> > Zihniyetlerinin dedeleri de, İngiliz Muhipleri
> > Cemiyeti'ydi. .. Amerikan mandacılarıydı.
> >
> > Hatta, başka versiyonlarını da yaşadık, yakın
> > geçmişte...
> > Hatırlayın...
> > Sovyet'e sarılmıştı çoğu.
> > Kendi devrimine dudak büküp, elalemin devrimini
> > alkışlıyorlardı.
> > Gorbaçov çıktı, pardon dedi...
> > Harç bitti, yapı paydos, herkes yoluna...
> > Ayazda kalakaldılar!
> > Savruldular.
> > Kimi "eşitlik meşitlik" falan derken, en vahşi
> > patrondan daha kapitalist oldu...
> > Kimi daha düne kadar Allah'a bile inanmazken, takke
> > taktı kafasına.
> >
> > Nereyi tuttularsa, kurudu!
> > "Yabancıların" becerebileceğine inandılar...
> > Mustafa Kemal'in "kalıcı" olabileceğine inanamadılar
> > bir türlü.
> > Bakar kör çünkü bunlar. Görmüyorlar.
> > Ama dünya görüyor...
> > Geçen yüzyıldan bu yüzyıla "ayakta geçmeyi başaran
> > tek ideoloji" O ufak tefek, sarışın adamın devrimi oldu.
> > İlelebet payidar.
> >
> > Ben de şunu görüyorum naçizane...
> > Ve gurur duyuyorum...
> > Bunlar nereye sarıldıysa, kurudu.
> > Ama özellikle lise ve üniversite gençliğimizin
> > yüreğinde yeşeriyor
> > Kemalizm hergün... Her genç, yeni bir fidan... Kökleri
> > Asya'da, dalları
> > Avrupa'da, yaprakları ABD'de Avustralya'da.
> >
> > Bu gençlerden cesaret alarak, soruyorum...
> > Cumhuriyet 83 yaşında.
> > AB kaç yaşında?
> > Milletlerin ömrüne bakacaksak eğer...
> > Bizim devletimiz varken, bunlar mağarada yaşıyordu,
> > mağarada.
> > Sen kime akıl öğretiyorsun?
> > Hıya....!
> >
> > Asabım bozulduğu için ağzımı bozdum, kusura bakmayın.
> >
> >

PROF. ÜSTÜN DÖKMENiN ÇOK GÜZEL BiR YORUMU :
"...Çocuğumuz düşüp kafas ını masaya çarpınca biz hemen masayı döveriz, "he masa ehhhh sen niye orada duruyorsun" diye. Çocuk masa orada durmasa kafasını çarpmayacağını sanır ve büyüdükçe yaptığı her hatayı yükleyecek birini veya bir şeyi mutlaka bulur."

Malum...

Mesela, bizim Balkan harbinden kalma, dandik vagonlara 160 Kilometre hız yaptırdılar. İlk virajda sizlere ömür... Kimin üstüne kaldı?
Makinistin.. .

Mersin'de bayrağımız yakıldı, yırtıldı. Askere taş attılar, panzere molotof... Memleket ayağa kalktı. Kimin yüzündenmiş?..
İki veled...

Gelene geçene ayran, tost falan satan, kendi halinde sakin bir kasabaydı, Susurluk... İçişleri Bakanlığı, MİT, Jitem, generaller, özel tim polisleri, kumarhaneciler, bakanlar, milletvekilleri, işadamları... 1000 kişi falan yargılandı. Her şey kimin başının altından çıkmış?
Yeşil'in...

Deprem oldu... 7 vilayette 50 bin kişi öldü. Binlerce bina yıkıldı, on binleri ağır hasarlı. Hepsinin sorumlusu olarak kimi kulağından tutup hapse tıktık?
Veli Göçer'i...

Edirne'de bebeler şakır şakır öldü... Hiç utanmadan biskuvi kolilerine koyup, gömdüler. "Araştırdık, ihmal yok" dediler. Peki neden öldü bu yavrular?

Klima'dan...
Dikkat isterim, klimacı bile değil, klima.

Rakıdan öldük. O gün ile bu gün arasında ne değişti?..
Kapağın rengi...

Sanal "sorumlumuz" bile var... Yollarda her gün 20 insanımız heba oluyor.
Trafik Canavarı'ndan...

Dolar patlarsa?
Enflasyon Canavarı'ndan...

Hatta "sorumlu olmayan sorumlumuz" da var... Milli takım oynayıp yeniliyor. Suçlusu kim?
Takıma alınmayan Hakan...

Domatesleri Ruslara kakalayamıyoruz. ..
Sinekten...

Deli dana geliyor.
inekten...

Millet hormonlu diye tavuk yemiyor.
Erman Toroğlu'ndan...

Evleri su basıyor.
Yağmurdan...

Ormanlar yanıyor.
Sigaradan...

Gemi batıyor.
Dalgadan...

İyi de kardeşim, uçak neden düşüyor?
Rahmetli pilottan...

Peki bu şartlarda hayatta kalmayı nasıl başarıyoruz?
Allah'tan...

------------ --------- --------- ----

Yukardakilere uygun bir fıkra:

Bir gun melekler telas icinde Allah'ın yanına cıkmıs, yerlerinde duramaz bir sekilde:
Melekler - Allahım Allahım, Amerikaa ile ingilizler savasa girdi yardım yapmalıyız
Allah - AA dert etmeyin onlar islerini bilirler bırakın kendi hallerine demis
Aradan bir iki gun gecmis melekler yine telasla gelmis ve
Melekler - Allahım bu seferde Fransa savasa katıldı hemen mudahale etmeliyiz..
Allah - Karısmayınnn onlar islerini bilirler - demis
Aradan bir iki gün gecince yine melekler apar topar solugu Allah!ın katında almıslar ve
melekler - Aman Allahım, bu seferde Turkler savasa katıldı
Allah - Olamaz hemen bana tüm silahlarımı getirin kusanmalıyız, onlar herseyi bana havale ederler...: )

Yoksa hak mı ettik??????

Adanalı ile Kayserili

> Biri Adanalı diğeri Kayserili iki çiftçi zenginlikleriyle
övünüyorlarmış.
> Adanalı desteksiz atmış:
> - Bizim orda sabah güneş doğmadan biniyoz arabaya,
akşam oluyo, biz hâlâ
> çiftliğin öteki ucuna yetişemiyoz.. .
> Kayserili de cevaben:
> - Bizim de vardı öyle hurda bir arabamız,
geçenlerde satıp yeni modelini
> aldık...
Genç adam iyi bir terziymiş. Bir dikiş makinesi ve küçücük bir dükkânı varmış. Sabahlara kadar uğraşıp didinir ama
pek az para kazanırmış.
Çok soğuk bir kış gecesi dükkanı
kapatırken elektrik sobasını açık
unutmuş ve çıkan yangın onun felaketi
olmuş. Artık ne bir işi varmış ne de
parası. Günler boyu iş aramış ama bulamamış... Yük taşımış, bulaşıkçılık yapmış, yine de evinin kirasını ödeyecek kadar para kazanamamış. Sonunda ev sahibinin de sabrı taşınca,
küçük bir bavula sığan eşyalarıyla sokakta bulmuş kendini...
Mevsim kış, hava ayaz olsa da genç adamın köşedeki parktan başka gidecek yeri yokmuş. Bir sabah iş arayacak derman bulamamış bacaklarında. Açlıktan ve soğuktan bitkin bir şekilde bankta otururken, kocaman bir araba yanaşmış kaldırıma. Arka kapıyı açmaya çalışan şoförü kızgınlıkla yana itmiş arabadan
inen yaşlı adam,
"Yalnız bırakın beni,
parkta dolaşırsam belki sinirim geçer"
diye söylenmiş.
Zengin bir işadamı olduğu her halinden
belli olan ihtiyar, birkaç adım attıktan sonra bankta titreyen terziyi görmüş. Terzi, adamın üzerindeki paltoya
bakıyormuş dikkatle.
Birden siniri geçiveren ihtiyar,
"Zavallı adamcağız kim bilir nasıl üşüyordur, ona nasıl yardım etsem acaba?" diye düşünmeye başlamış.
Oysa terzinin düşlediği paltonun sıcaklığı değilmiş. O, çok kalın ve kaliteli bir kumaştan üretilen bu paltonun sahibine hiç de yakışmadığını ve onun vücuduna uygun şekilde dikilmediğini düşünüyormuş. Yaşlı işadam, terzinin yanına yaklaşıp,
"Ne o evlat, bu ayazda parkta donmuşsun. İstersen paltomu sana verebilirim" deyince,
"Hayır, teşekkür ederim. Ben sadece bu paltonun size göre olmadığını düşünüyordum. Kumaşı fazla kalın ve sizi olduğunuzdan şişman göstermiş" diye yanıt vermiş terzi.
Yaşlı adam bu cevabı alınca hayli şaşırmış. Çünkü o da üzerindeki paltoya onca para ödediği halde kendisine bir türlü yakıştıramıyormuş.
"Soğuktan titrerken nasıl böyle bir şeye dikkat edebiliyorsun?" diye soran yaşlı adam,
"Ben terziyim" yanıtını alınca
"Benimle gel, hayat hikayeni yolda anlatırsın" diyerek arabaya bindirmiş bizim terziyi.
Bu karşılaşma, terzinin hayatındaki dönüm noktası olmuş. Böyle yetenekli bir insanın işsiz ve evsiz kalmasına çok üzülen iyiliksever yaşlı adam, terziye bir dükkan açmasına yetecek kadar para vermiş.
Bunun karşılığında tek istediği kendi giysilerini bu genç adamın dikmesiymiş. Terzi yeniden bir işe hem de kendi işine başlamanın heyecanıyla deliler gibi
çalışmaya başlamış. Bu arada yaşlı işadamı da desteğini esirgemiyor, onu kendi çevresinden zengin kişilerle tanıştırarak yeni siparişler almasını sağlıyormuş. Küçük dükkân önce kocaman bir modaevine dönüşmüş, sonra da pek çok ünlü marka için üretim yapmaya başlamış.
Terzi artık "ünlü işadamı" diye anılır olmuş.
Bir gün ihtiyar adam onu ziyarete gitmiş. Terzi çok büyük bir iş bağlantısı yapmak üzere yurt dışına gidecekmiş ve uçağa yetişmesine az bir zaman varmış. Biraz sohbet ettikten sonra yaşlı adam birden fenalaşmış, kalp krizi geçiriyormuş. Hemen bir ambulans çağırılarak hastaneye kaldırılmasını sağlamış. Yeni işadamımız ise büyük işi kaçırmak istemediği için uçağa yetişmiş. Yaşlı adam krizi atlatmış ve uzun süre hastanede yatmış, bir yandan da sadece bir kez telefon ederek durumunu soran terziyi bekliyormuş.
Fakat terzi daha çok para kazanmak için oradan oraya koştururken bir türlü yaşlı adamı ziyarete gidememiş.
Aradan o kadar uzun bir süre geçmiş ki bu sefer de utancından yaşlı adamın kapısını çalamaz olmuş.
Bir süre sonra terzinin işleri yolunda gitmemeye başlamış.
Fabrikalarını kapatmak zorunda kalmış ve elinde kala kala yine küçücük bir dükkan kalmış. Utana sıkıla yaşlı adama koşmuş hemen nerede hata yaptığını sormak için. Son derece kırgın olan ihtiyar yine de onu kabul etmiş ama anlatacağı öyküyü dinledikten sonra hemen çıkıp gitmesini istemiş.
Ve başlamış anlatmaya:
"Bir zamanlar fakir bir oduncu varmış. Ormandaki bir kulübede yaşar ve odun keserek hayatını kazanırmış. Bir gün kulübesinde yangın çıkmış ve bu
yangın bütün ormanı kül etmiş. O çevrede kimse ona güvenip iş vermeyince, çıkınını alan oduncu, eşeğine binip yola koyulmuş.
Ağaçların arasında yürürken birinin kendisine seslendiğini duymuş. Başını kaldırınca konuşanın bir bülbül olduğunu görmüş. Bülbül ona
"Senin haline çok üzüldüm, şimdi öyle bir büyü yapacağım ki eşeğin çok güzel şarkı söylemeye başlayacak, sen de onunla gösteriler yapıp çok para kazanacaksın" demiş.
Gerçekten de eşek birbirinden güzel
şarkılar söylemeye başlamış.
Oduncu o şehir senin bu kasaba benim dolaşıp eşeğine şarkı söyletiyor ve herkes onları izlemek için birbiriyle yarışıyormuş. Oduncu ve şarkı söyleyen eşeği bütün ülkede ünlenmişler. Bir gün yine bir gösteriye yetişmek için koştururlarken, bülbülün yardım isteyen sesini duymuş oduncu. Bir kedi bülbülü yakalamış ve yemek üzereymiş. Şöyle bir duraklamış ama gösteriye gitmemeyi, onca parayı kaçırmayı gözü yememiş,
arkasına bakmadan kaçmış oradan.
Gösteri başladığında ise eşeği her zamanki gibi güzel şarkılar söylemek yerine sadece bir eşeğin çıkarabileceği sesleri çıkarmış.
Oduncu kendisini şarlatanlıkla suçlayan izleyicilerin elinden canını zor kurtarmış. İşte o zaman bülbül ölünce büyünün bozulduğunu anlamış. Ben de senin bülbülündüm ve sen beni öldürdün,
büyü de o yüzden bozuldu. Keşke güzel giysiler dikerken dostluk ipliğini koparmasaydın..."
Öyküyü dinleyince hemen çıkıp gitmiş terzi, çünkü söyleyecek bir sözü yokmuş...
Dostluk iplerinizi koparmamanız dileğiyle....

İNANILIR GİBİ DEĞİL.

İBRETLE OKUYUNUZ.

HAARP adında kitabı tam 2 kez okudum. Mutlaka bulup okumanızı
tavsiye ederim. Ben arkadaşıma göndermek için aradım ama hiçbir yerde
bulamadım. Önüme gelen herkese söylüyorum da.. Akıl almaz bir olay nasıl gerçekleştiriliyor - ve bizlerin kılı bile duymuyor anlam veremedim. Kitapta da adı geçen TESLA makinesinin kurul umu ile dışarıdan, Türkiye'nin ve benzeri yerlerin jeolojik konumunu ele almayı
amaç edinmiş adamlar.. Ve büyük an; 17 Ağustos ta askeriyede yapılan büyük kokteyl daveti ile ortak oldular. O gece kendi adamları-askerlerini de kaybettiler... Zarar vermeyeceğini düşündükleri proje asrın felaketine döndü. Kitabı okuduktan sonra feci şaşkındım ve
benimde askeri çevremden araştırdığım tüm bu anlatılanları
doğruluyordu. Marmara olayını artık deprem olarak kesinlikle düşünemiyorum. Marmara Depremi 17 Ağustos 1999, Gölcük Saatler gecenin üçüyd ü ve insanlar can havliyle kendilerini evlerinden dışarıya atarken sanki bir kıyameti yaşıyor gibiydiler. Ali Kırca'nın yönettiği Siyaset Meydanı'nda enkazdan kurtarılan bir bayan şunları söylüyordu 'O gece ne olduğunu bilmiyorum ama bildiğim bir şey var ki bu, depremden farklı bir şeydi. Bir iddiaya göre depremden hemen önce Gölcük'ten Avcılar' a kadar geniş bir alanda görülen 'ateş to pu' ile ilgili bilimsel bir açıklama yapılamıyordu. Birtakım teoriler ortaya atılmaya başlandı. Kimine göre Ruslar bomba patlatmıştı. Kimine göre de Yugoslavya'da yaratılan bombaların yer kabuğunun dengesini bozması sebebiyle depremin gerçekleştiğini söylüyordu. Hatta bazılarına göre işi PKK bile yapmış olabilirdi. Nitekim CNN televizyonu Başbakan Bülent Ecevit ile yaptığı bir röportaj sırasında depremin arkasında PKK'mı var' sorusuna 'Sanmıyorum' cevabını vermişti. Oysa bu sorunun doğal yanıtı 'siz ne saçmalıyorsunuz, deprem le PKK'nın ne alakası var.' olmalıydı. Bu soruya verilen cevap, akıllara, PKK'nın deprem oluşturabilme ihtimalinin olduğunu düşündürdüğü gibi, yapay depremlerin olabileceği sonucuna da götürmektedir Bu teoriler arasında akla en yatkın olanı Future Times da yayınlanan araştırma dizisinde yer alan hikâyeydi. Bu senaryoya göre, San Andreas fay hattında meydana gelebilecek büyük bir depremin Ameri kan ekonomisine çok büyük zarar vereceğini bilen ABD, yerkabuğundaki değişimleri izleyerek, daha deprem oluşmadan tektonik katmanlar arasında artan basıncı değişik noktalardan patlatıp boşaltarak, büyük depremi küçük depremlere dönüştürmenin yolunu bulmuştu. Yıllar önce Sırp asıllı Amerikalı bilim adamı mucit Nicola Tesla tarafından geliştirilen bu düşük frekanslı elektromanyetik ışınımla yüksek enerji nakli' tekniğini, hem Ruslar hem de Amerikalılar uzun zamandır bir silah olarak kullanmanın yolunu arıyorlardı.
Bu yöntemle, çok uzaktan, hatta uzaydan & nbsp;geniş alanlarda tahribat yapabileceklerdi. Ancak Pentagon yıllardır çok güçlü bir silah geliştirmek amacıyla üzerinde çalıştığı bu projeyi, bir yandan da barışçı 'deprem indirgeme' sistemine uygulamak suretiyle tepkileri azaltmayı ve fonlama devamlılığını sağlamayı amaçlıyordu. Bu nedenle proje önce Avustralya'nın çıplak ve seyrek nüfuslu kırsal bölgelerinde denendi ve gelişti rildi. Daha sonra bunun deprem bölgelerinde denenmesine geldi sıra.. Değişik zamanlarda Kafkaslar' da, Okyanus tabanında ve Güney Amerika'daki Ant dağlarında tektonik uyarılar verilmek suretiyle endüktif deprem yaratma konusunda büyük adımlar atıldı.. Bu araştırmalar Amerika' da HAARP ve diğer askeri tesislerin kumanda merkezlerinde yürütülüyordu. Bu arada, Türkiye, Japonya ve benzeri deprem bölgelerinde de sismik ağ şebekeleri kurularak bu bölgelerin tektonik verileri saniyesi saniyesine devasa bilgisayarların kayıtlarına g önderilmeye başlandı. Ve gün geldi bu sistem Türkiye'de denenmek
istendi. Bölge zaten yılardır bu amaçla sismik casusluk altındaydı. Nitekim gelişmeleri dikkatle takip edenler, depremden hemen sonra, Türk Telekom' un Türkiye'nin sismik bilgilerini Pentagona ileten NATO Üssü'nün iletişimini nasıl kestiğini ufak puntolarla gazetelere düşen haberlerden hatırlayacaklardır. ABD'ni nası l hedefi, Kuzey Anadolu fay hattındaki deneyden elde edeceği tecrübe ve bulguları, San Andreas fay hattına uygulamaktı. Bu iş yine çok yüksek askeri gizlilik taşıdığından, yürütme işi İsrailli uzmanlara verilmişti. Gerekli makine ve donanım gizlice denizaltılarla Gölcük üssüne getirilerek oradaki, yeraltı, denizaltı korunaklarına kuruldu. Türk makamları durumdan detay bazda haberdar değildi. Deney başarılı olacağından sonunda kimse normal dışı bir şeyin olduğunu fark etmeyecekti. Bu amaçla Gece Şahini tatbikatı' nın Gece 03:00 da başlaması planlandı. Gece saat tam 03:00 da düğmeye basılacak ve Gece Şahini devreye alınacaktı. 1-2 dakika içinde de oluşturdukları muazzam enerjiyle Marmara'nın altındaki tektonik tabakayı zayıf yerlerinden kırıp, aylardır oluşan basıncı dışarı atacaklardı. Böylece büyük bir deprem önlenmiş olacaktı. Ama o gece bir şeyler yanlış gitti Doğa kendini yönetmek isteyenlerden bir kez daha intikam almıştı. 45 saniye süren deprem, beklenenin 10.000 kat üstünde bir güçle gelmişti... Zayıflayan ve titreyen elektrikler geri geldiğinde, gece saat 03:05'i gösteriyordu. Daha bir kaç dakika öncesine kadar korunağın içinde şampanya patlatmayı bekleyenler, şimdi korkudan buz gibi donmuş, hareketsiz ayakta duruyorlardı. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. On binlerce insan, çoluk çocuk, o enkazın altında can çekişiyor veya cansız yatıyordu. Bu tarihin en büyük felaketiydi; hem de insan e liyle yaratılan... İşte o andan sonra çantalardan çıkan Q planı' çalışmaya başladı. İlk önce bölgedeki tüm haberleşme ve elektrik enerjisi felç edildi. Kimsenin birbiriyle haberleşmesi istenmiyordu. Cumhurbaşkanı dahi sabahleyin 'benim de telefonum kesikti' şeklinde garip bir açıklama yaptı. Cumhurbaşkanı ve başbakan şaşkındı. Saatlerce 'üzgünüz' bile diyemediler. 4 dakika içinde İs rail Başkanı Barak ve Birleşik Devletler Başkanı Clinton ile irtibat kuruldu. O anda İsrail' de Ben Gurion' un Lod askeri havaalanından 4 adet savaş uçağı savaş uçağı eşliğinde 2 nakliye uçağı havalanıyordu. 2 dakika sonra da İsrail Deniz Kuvvetleri ve NATO Güney Deniz Saha komutanlığı' na bağlı tüm birlikler DEFCON-4 acil durumuna geçirildi. Amerikan 6' ncı filosuna bağlı gemiler de rotalarını İstanbul'a çevirmek için Pentagon'dan emir aldılar. Bu arada devreye Avrupa ülkelerinin liderleri de giriyor v e belki de onlardan da Türkiye için sözler alınıyordu. Yunanistan bile harekete geçirilerek Türkiye' ye karşı olan hasmane tutumuna son vermesi sağlanıyordu. Tüm Batı başkentleri hareket halindeydi, panik yoktu. Her şey kontrol ve koordinasyon altındaydı; bir tek Türkiye dışında. İsrailli askerler ve üst düzey subaylar o gece Gölcük'te ne arıyorlardı. Bu devir teslim töreni her yıl yapılan rutin bir ulusal törendi. Uluslararası bir kimliği yoktu. Bunun nedenini şimdi daha iyi anlıyoruz. Hiç kimse bugüne kadar hiç katılmadıkları bu devir teslim törenine neden katıldıklarını sormadı. Ya şaşkınlıktan, ya da telaştan, enkaz altında kaç İsrail askerinin öldüğü, kaçının yaralandığını da soran olmadı. O felakette kaç İsrail askerinin öldüğünü ne Genelkurmay yayınladı ne de İsrail böyle bir bilgiyi açıklamak nezaketinde bulundu. Herkese verdikleri imaj ise oraya biz yardım için geldikleriydi. Hemen bir hastane kurdular. Esas amaçları enkaz altındaki askerlerini ve önemli askeri malzemeyi çıkartarak götürmekti. Biz de 'Bak şu İsrail'e helal olsun, hemen yardımımıza koştu' diyerek sevindik. Sabah saat 03.05 ile 06.30 arasında Batı'da bu hareketlilik yaşanırken bölgede de çok hızlı ve çok gizli askeri hareketlilik hakimdi. Ancak herkes kendi derdine düşmüş olduğundan bu olağanüstü gizli operasyondan kimsenin haberi olmuyordu. Böylece bu işi planlayanlar gecenin karanlığından da yararlanıp denizaltından parçaları yüzeye vuran Tesla makinesinin kalıntılarını toplayıp, yer altı ve yerüstündeki tüm izleri yok etmeye çalışıyorlardı. Ve bölgeye son hızla gelen Rus araştırma gemisi dahi sabah saat 06:30' da bölgeye vardığında, havanın aydınlanmasıyla birlikte etrafta delil olabilecek tekbir cisim bile kalmamıştı. Deniz altında oluşan radyasyon anlaşılmasın, dibe çöken kalıntılar araştırılmasın ve patlama sonuc u meydana gelen denizaltı krateri ve çukur ortaya çıkarılmasın diye bu bölge derhal askeri karantinaya alınarak dalışa yasak bölge ilan ediliyordu. Ancak bütün bu temizlikler yapıldıktan sonra Ecevit ve daha sonra da Demirel'in bölgeye gitmesine izin veriliyordu. Amerika tüm imkânlarını seferber etti. Clinton Amerikan halkından Türkiye'ye yardım etmesini istedi. Kasım' da Türkiye'ye g eleceğini ilan edip; Ecevit' in de bu arada Amerika' ya (belki de binlerce şehidin diyetini konuşmaya) kendini ziyarete geleceğini haber verdi. İlk anda çok yadırgadığımız Sağlık Bakanı Osman Durmuş'un 'yabancılara tek bir hasta bile vermem demesini, ABD Deniz Kuvvetlerine ait yüzer hastanede tek bir hastanın bile tedavi edilmediğini,750 ton yardım malzemesiyle yüklü bir İsrail gemisinin üç gün süreyle gümrükte tutulmasını şimdi yadırgayabiliyor
musunuz? Enkaz altında binlerce Mehmet, Hatice, Ayşe ve Ali'ye karşı bir vicdan borcumu z var. Onlar geride gözleri yaşlı on binlerce sevenlerini, sıcaklıklarından mahrum bırakırken, sırf Kaliforniya'da Johnny' ler, Susan'lar ve Alice' ler yaşasın diye yaşamdan çalındıklarını dünya bilsin Lütfen bu mesajı tüm bildiğiniz adreslere gönderin. Katkılarından dolayı; İzmir Ekonomi Üniversitesi Bilgi İşlem Müdürü Mehveş Tijen AYAS 'e teşekkürlerimizi bir borç biliriz.

GÖZLER
Suriye'nin kadın Devlet Bakanı Bouthaina'dan:
Son zamanlarda duyduğum en doğru söz bu...
"Kadınları türban değil, gözündeki ifade korur. "
Alt tarafı bir çift organla bu kadar çok iş başarıldığı görülmemiştir.
Yeryüzündeki bütün canlıların gözleri sadece,
bakıp görmeye yaradığı halde kadın kısmı, neredeyse bir tek ortalığı süpüremez gözleriyle...
Sever, sevişir, beğenir...
Döver, küser, barışır...
Nefret eder, hesap sorar, azarlar...
Kovar, bağırır, çağırır, alay eder...
Erkek de bir insanoğlu, o da yapar demeyin!
Erkekler her durumda öyle bön bön bakarlar.
Asla, ne demek istediklerini anlamazsınız.
Gözlerini konuşturan sadece kadınlardır.
Çocukluğunuzu düşünün...
Annenizin bin türlü bakışı gelecektir aklınıza.
Misafirler gitsin, ben sana gösteririm bakışı...
Hadi artık odana git, yat bakışı...
Ağzını şapırdatma! b! akışı...
Kıçım tutulsaydı da seni doğurmasaydım bakışı...
Aynı babası bakışı...
Babanızdan bir bakış var mı, aklınızda?
Hiç zannetmiyorum olduğunu.
Babayla göz göze bile gelinmez öyle zırt pırt.
Şimdi de
büyüklüğünüzü düşünün...
Kaç kadın bir bakışın peşinden gitmiştir?
Hiç..
Peki kaç erkek bir bakış uğruna odu ocağı terk etmiştir?
Çookk..
BİR KADIN GİTTİĞİNDE........(BEKİR COŞKUN)
Onlar bir gün çekip gittiklerinde, peşlerinde "yetim-öksüz"
kalan çok olur.
Mutfaktaki dolap, perdeler, kavanozun içindeki eski düğmeler, özenle saklanmış küçülmüş giysiler, dolap diplerindeki kurdeleler...
Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar,
yetim kalmıştır tabaklar.
Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.
Sık sık boynunu büker "sarıkız".
O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz
Değerini kimse anlayamaz krom hac tasının.
Balkon artık sessizdir
Koridor kimsesiz.
B! ir kadın gittiğinde...
Bir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslı nda;
Bir ağır işçi, bir temizlikçi, bir bakıcı, bir bahçıvan, bir muhasebeci...
Bir anne gider...
Bir dost...
Bir arkadaş...
Bir sevgili...
Ne çok kişi yok olur bir kadın gittiğinde...
Hep böyle olur; bir kadın gittiğinde; övgüler, uyarılar, yakınmalar,
dualar yetim kalır.
Kapı eşiğindeki "Dikkat et..." duyulmaz,
Annesi gitmiştir "geç kalma"nın.
Kadınlar,arkalarında büyük boşluklar bırakarak
giderler.
Bir kadın gittiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında
Ve bir kadın gittiğinde pek çok "yetim" bırakmıştır arkasında.
Hayatınızdaki kadını yitirmemeniz dileğiyle

KAHVENİZİN TATINA VARIN;
Bir grup kariyer yolunda ilerleyen yeni mezun, eski üniversitelerindeki profesörlerini ziyaret için bir araya gelirler. Sohbet, sonunda işin ve hayatın stresinden şikâyetleşmeye döner.

Misafirlerine kahve ikram etmek isteyen profesör mutfağa gider ve yanında büyük bir termos içinde kahve ve porselen, plastik, cam, kristal olmak üzere değişik tarzda ve ucuz görünenden, pahalı ve hatta çok özel olanlarına kadar değişik kahve bardakları ile gelir.

Herkes bir bardak secince, profesör şöyle söyler :
'Fark ettiyseniz, tüm pahalı görünen bardaklar alındı ve geriye ucuz görünümlü, sade bardaklar kaldı.

Kendiniz için en iyi olanı istemeniz normal olsa da, bu sizin stresinizin ve problemlerinizin kaynağı aslında.
Emin olun ki, bardağın kendisi kahvenin kalitesine hiç bir şey katmaz.

Çoğu zaman, sadece daha pahalıdır ve hatta bazı durumlarda da içtiğimizi saklar. !
Hepinizin aslında istediği kahveydi, bardak değil, ama bilinçli olarak en iyi bardaklara yöneldiniz ve sonra birbirinizin bardağına bakmaya başladınız.

Hayat kahveye benzer,
is, para ve toplumdaki konumunuz da bardaklar.
Onlar hayati tutmak için sadece araçlardır ve seçtiğimiz bardak yasadığımız hayatin kalitesini belirlemediği gibi değiştirmez de.

Bazen sadece bardağa odaklanarak kahvenin tadını çıkarmayı unuturuz.
Kahvenizin tadına varın!

En mutlu insanlar her şeyin en iyisine sahip değildirler. Sadece her şeyin en iyi şekilde tadını çıkartırlar.

NAZIM...Büyük ustadan olaganüstü bir ders!

Nazım Hikmet'in Bursa Cezaevi'nde tutsaklık günleri. Koğuş arkadaşlarını okumaya
yazmaya yönlendiren Nazım, aynı zamanda cezaevi yönetimine de yardım etmektedir.
Cezaevi denetimine Adalet Bakanlığı'ndan bir müfettiş gelir.
Bir kaç gün denetim yaptıktan sonra müdüre:
- Nazım da buradaymış, çağır da görelim nasıl biridir? der.
Nazım'i odaya getirirler. Müdür koltuğuna iyice kurulan müfettiş Nazım'ı tepeden tırnağa süzer ve:
-Demek Nazım sizsiniz, der. Nazım'a oturması için yer göstermez. Kısa bir konuşma sonrası, gidebilirsiniz, der. Nazım tam kapıdan çıkarken durur ve müfettişe:
-Ömer Hayyam adını duydunuz mu? diye sorar.
Müfettiş hemen atılır:
-Kim duymaz Hayyam'i.
Nazım:
-Hayyam zamanında İran hükümdarı kimdi? diye sorar.
Müfettiş şaşırır. Nazım konuşmasını sürdürür;
" görüyorsunuz sanatcıyı anımsadınız ama hükümdarı anımsamadınız.
Yıllar sonra beni dünya anımsayacak ama dönemin Adalet
Bakanı'nı ve sizi kimse anımsamayacak" der çıkar.
Müfettiş yaptığı yanlışı anlar, Nazım'ı geri çağırır ama Nazım
koğuşunun yolunu tutmuştur.

Sahi, o dönemin Adalet Bakanı kimdi?

Kürtleri kim sömürüyor!!!
>
> Siz hiç PKK’nın ve DTP’nin, Güneydoğu’da hala
> geçerli olan Feodal Düzenden, Aşiret Düzeninden,
> Ağalık ve Şeyhlikten şikâyet ettiklerini duydunuz
> mu? Bölgede yaşayan insanlara hayatlarını zindan
> eden bu sömürü düzenini ortadan kaldıracak bir öneri,
> bir talep, bir yasa teklifi neden yapılmaz.
>
> Cumhuriyet kurulduğundan bu yana her
> seçim döneminde oluşan TBMM’nin en az üçte birini
> Kürt kökenli vatandaşlarımız oluşturmaktadır.
> Büyük çoğunluğu, çok zengin ağa, şeyh, aşiret
> reisi, onlarca, yüzlerce köy sahibi Kürt kökenli
> Milletvekillerinden , bu konularda bir beyanat işittiniz
> mi?
> Atatürk Cumhuriyetini “gerici” bulan Kürt
> aydınları, toprak ağalarına, dinci şeyhlere-şıhlara
> neden övgüler düzerler, anlayan var mı?
>
> Peki, PKK emrettiği için, kandilden
> gelen eşkıyaları karşılamaya giden binlerce insandan,
> bir demokratik tepki, bir sivil eylem,”ağalık düzenine
> karşıyız” yeter, artık bizi sömürmeyin diye bir ses
> duydunuz mu?
>
> Bölgede en çok ezilen, sömürülen
> “KADINDIR”. Kadın Bölgede kelimenin tam anlamıyla
> KÖLE gibidir. İki görevi vardır. Doğurmak ve
> çalışmak. İnsan yerine bile konmazlar. Üniversite
> mezunu Kürt kökenli kadınlardan, hemcinslerini kurtaracak
> bir proje, bir çalışma, moda deyimle bir açılım
> gördünüz mü?
>
> Göremezsiniz, Türk Devletine ve
> kurumlarına karşı KURT gibi olanlar, ağalarının.
> Şeyhlerinin, Şıhlarının önünde KUZU olurlar. Ne
> yazık ki Kürtler umudunu, dinci
> şeyhler-şıhlara, toprak ağalarına, köhnemiş
> düzeni sürdürmek isteyen siyaset bezirgânlarına ve
> emperyalist güçlere bağlamış görünüyorlar.
> Şeyhlerle, ağalarla, dini istismar eden yobazlarla
> kol kola girerek, özgürleşme ve ilericilik olabilir mi?
> Elbette ki olamaz.
>
> Sorularımıza devam edelim; Kuzey
> Irak’ta bir erkeğin dört kadın almasına izin veren
> yasayı onaylayan Mesut Barzani’ye niçin hiçbir Kürt
> Aydını karşı çıkmaz. Neden bölgedeki dini
> şeyhlerini “uçurmak” için birbirleri ile
> yarışırlar? Niçin Kürt Derebeylerine
> “kahraman” muamelesi yaparlar? Neden Bölgede insanlar
> Cumhuriyete düşman olarak yetiştirilir de, Kuzey
> Irak’taki gerici. Feodal düzen alkışlattırılır?
>
> Akraba evlilikleri niçin bu kadar yaygındır? Bu
> yazı için Sayın Soner Yalçın’ın bir makalesinden
> büyük ölçüde yararlandım. Kendisine teşekkürlerimi
> sunarım. Eline, kalbine sağlık. Sayın Yalçın’ın
> yazdığı akraba evliliklerine bir bakalım.
>
> Mehdi Zana; Sosyalist Mehdi Zana
> 1963’te Türkiye İşçi Partisinin Diyarbakır
> kuruluşunda bulundu. Silvan İlçe Başkanı oldu.
> 12.Mart.1971 de cezaevine konuldu. 1977 de Diyarbakır
> Bağımsız Belediye Başkanı seçildi. Kendisinden 21 yaş
> küçük, 14 yaşındaki DAYISININ KIZI, Leyla Zana ile
> evlendi.
>
> Canip Yıldırım; Sosyalist Canip Yıldırım, Ankara
> Hukuk Fakültesini bitirdi. Fransa’da master yaptı.
> Türkiye İşçi Partisi’nin kuruluşunda çalıştı.
> Cezaevinde bile papyon takan Canip Yıldırım, DAYISININ
> KIZI SELMA Hanımla evlendi.
>
> Mehmed Uzun: Sosyalist Mehmed Uzun 1977 yılında zorunlu
> olarak Türkiye’den ayrıldı. Yıllarca İsveç
> Yazarlar Birliği Üyeliği yaptı ve Pen Kulüp’te
> çalıştı. Romanlar yazdı. O da diğerleri gibi
> kendisinden 20 YAŞ KÜÇÜK AMCASININ KIZI ZOZAN’la
> evlendi.
>
> Şivan Perver: Sosyalist şarkıcı Şivan
> Perver’de, DAYISININ KIZI Gülistan Hanımla evlendi.
>
> Musa Anter: Akraba evliliği yapmadı
> ama Kürt Teali Cemiyetinin kurucusu, İslamcı yazar
> Abdurrahim Rahmi Zapsu’nun, Avusturya Saint George’te
> okuyan kızı Ayşe Hale Hanım ile evlendi.
>
> Yusuf Azizoğlu: Tıp Doktoru, Sağlık
> Bakanı, Kürt Aydını. Ölen amcasının eşiyle
> evlendi.
>
> Mustafa Remzi Bucak: Bucak Ailesinin en
> okumuşu. İstanbul ve Belçika’da hukuk eğitimi gördü.
> Amcasının kızı Zehra Hanımla evlendi.
>
> Ahmet Türk: DTP Genel Başkanı. Ölen
> Amcasının eşiyle evlendi. Üstelik evlendiği kadın 3
> çocuklu idi. 3 çocukta Ahmet Türk’ten oldu.
> Çocuklarının bazılarının amcası, bazısının babası
> oldu.
>
> Abdülmelik Fırat: Şeyh Said’in torunu
> olan ve geçenlerde vefat eden A. Fırat’ta Amcasının
> kızı ile evlenmişti.
>
> Şimdi esas ve can alıcı soruyu sormanın zamanı geldi;
> Hepsi çok zengin ve toprak ağası olan bu Sosyalist
> Kürtler, kendi mallarını koruyabilmek için mi akraba
> evliliği yapıyorlar ve TOPRAK REFORMUNU bunun için mi
> ağızlarına bile almıyorlar?
>
> Evet, bunun için, kendi
> saltanatlarını n devamı için alçakça bir oyunun içine
> utanmadan, sıkılmadan girdiler. Bir taraftan kendi
> sömürülerini Türkiye Cumhuriyeti’nin üstüne
> attılar, diğer taraftan salak siyasetçileri kandırarak
> “Biz Devletten yanayız” teranesiyle hem devlet
> ihalelerini aldılar, aldıkları ihaleleri tamamlamayarak
> hem devleti hem de milleti kazıkladılar.
> Sıkıştıklarında Faşist Diktatör BARZANİ’yi
> alkışlatarak, akılları sıra Türkiye’ye gözdağı
> verdiler. PKK’da bunların silahlı tetikçisidir.
> Çözemedikleri problemleri, silahla, kanla, uyuşturucu ile
> PKK’ya yaptırırlar. Sapık Apo’da Marksist- Leninist
> devrim yapacağım diye, dört duvar arasında döner
> durur.
>
> Demokratik Açılım şarttır.
> Bölge insanını bu kan ve silah tüccarlarının
> ellerinden kurtaracak, toprak reformu dâhil, her türlü
> demokratik hakların gelişmesi için ne
> gerekiyorsa yapılmalıdır. Yapılacaklarla ilgili
> çalışmalarımız ve tekliflerimiz vardır. Önümüzdeki
> günlerde bunları beraberce tartışacağız.
>
> Son olarak bölge insanına, Atatürk-Cumhuriyet denince
> içi titreyen Kürt kardeşlerime seslenmek istiyorum; Yeter
> artık, seni asırlardır sömüren bu kan emicilere yüz
> verme. <devletine güven. Yanlış yapan devlet
> memuru olursa onunla kanun önünde hesaplaşırız. Ya
> ağa, toprak sahibi, şeyh, şıh’la nasıl
> hesaplaşacaksın? Hadi artık ülkeni bölmek isteyen bu
> zibidilere yüz verme. Onlardan toprak reformu iste. Ne
> cevap alacağını beraberce göreceğiz.
>
> Kürt kökenli vatandaşlarımızı kimin ve kimlerin
> sömürdüğü belli. Önemli olan bu gerçeği tüm
> ülkeye> anlatabilmek. Onu da
> başaracağız.
>
> Sağlık ve başarı dileklerimle,
>
> 27.Ekim..2009
> Rifat Serdaroğlu
> Eski Sağlık ve Devlet Bakanı
>

PAPAZI DÖVDÜRTMEYECEKTİK ;

Üç arkadaş bir yaz günü yaya olarak yolculuk yapmak zorunda kalıyorlar.

Biri Türk, biri Kürt, diğeri de Ermeni. Ama Ermeni olan aynı zamanda papaz.

Aşırı sıcak nedeniyle, bir süre sonra yolda susuyorlar. Etrafta su yok. Bağların olgun zamanı.
“İki salkım üzüm yiyelim de ağzımız ıslansın,” diye Bir bağa giriyorlar.
Bağın sahibi bir Türk ama onu görememişler.
“Kaç paraysa veririz,” diyerek yemeye başlamışlar.
Bu sırada bağın sahibi gelmiş. Bakmış üç kişi üzümünü yiyorlar.
Fena bozulmuş ama üç kişiyle de başa çıkamayacağını düşünmüş.
Birine bakmış, kıyafetinden Ermeni ve papaz olduğu belli.
Diğerine bakmış, konuşmasından Kürt olduğunu anlamış.
Üçüncüsü de Türk.

Dönmüş Ermeni’ye, “Bak bu adam Türk, yesin malımı.
Benim kanımdandır. Helali hoş olsun.
Bu da Kürt’tür ama din kardeşimdir.
Sen niye yiyorsun benim üzümü mü?” demiş.
Bu laf, üzerlerine sorumluluk yüklenmeyen Türk ve Kürt’ün hoşuna gitmiş. Adam, papazı bir güzel dövmüş.
Kıpırdayacak hal bırakmamış, yere uzatmış.

Bağ sahibi biraz sonra Kürt’e dönmüş.
“Müslümansın da niye sahipsiz bağa giriyorsun.
Bu adam benim kanımdan yediyse afiyet olsun,
Çünkü o Türk’tür. Kardeşimdir,” diyerek bir güzel onu da dövmüş
ve yere uzatmış.

Bu durum Türk’ün hoşuna gitmiş.
Biraz sonra Türk’e dönmüş ve “Tamam anladık Türk'sün,
Aynı kandanız, aynı dindeniz ama sahibi olmadan başkasının
bağına girilir mi?” diyerek Türk’e de vurmaya başlamış.
Türk yumrukla yere yuvarlanınca Kürt’e dönmüş ve
“Biz,” demiş…“papazı dövdürmeyecektik.”

ESKİ BİR TAPINAK YAZITI

XSENTIUS M.Ö. IX. yy.

Gürültü, patırtının ortasında sükûnetle dolaş;
sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma.
Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe
herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık
unutmak
olsun. Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim
olma.
İçten ol; telaşsız, kısa ve açık seçik konuş.
Başkalarına da kulak ver.
Aptal ve cahil oldukları zaman bile dinle onları;
çünkü, dünyada herkesin bir öyküsü vardır.
Yalnız planlarının değil, başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. İşinle ne kadar küçük olursa
olsun ilgilen; hayattaki dayanağın odur.
Seveceğin bir iş seçersen yaşamında bir an
bile çalışmış olmazsın.
İşini öyle sev ki, başarıların bedenini ve yüreğini güçlendirirken verdiklerinle de yepyeni hayatlar başlatmış olacaksın.
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol.
Sevmediğin zaman sever gibi yapma.
Çevrene önerilerde bulun ama hükmetme.
İnsanları yargılarsan onları sevmeye zamanın
kalmaz. Ve unutma ki, insanlığın yüzyıllardır öğrendikleri,
sonsuz uzunluktaki bir kumsaldaki tek bir kum taneciğinden fazla değildir.
Aşka burun kıvırma sakın; o çöl ortasında
yemyeşil bir bahçedir.
O bahçeye layık bir bahçıvan olmak için
her bitkinin sürekli bakıma ihtiyacı olduğunu
unutma.
Kaybetmeyi ahlaksız bir kazanca tercih et.
İlkinin acısı bir an,
ötekinin vicdan azabı bir ömür boyu sürer.
Bazı idealler o kadar değerlidir ki,
o yolda mağlup olman bile zafer sayılır.
Bu dünyada bırakacağın en büyük miras
dürüstlüktür.
Yılların geçmesine öfkelenme;
gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe.
Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini
engellemesine izin verme. Rüzgarın yönünü değiştiremediğin zaman,
yelkenlerini rüzgâra göre ayarla. Çünkü dünya, karşılaştığın fırtınalarla değil, gemiyi limana getirip getiremediğinle ilgilenir. Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki, evreni yargılamak imkansızdır.
Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol.
Hatırlar mısın doğduğun zamanları;
sen ağlarken
herkes sevinçle gülüşüyordu.
Öyle bir ömür geçir ki, herkes ağlasın öldüğünde,
sen mutlulukla gülümse. Sabırlı, şefkatli,
bağışlayıcı ol.
Eninde sonunda bütün servetin sensin.
Görmeye çalış ki, bütün pisliğine ve
kalleşliğine rağmen dünya yine de
insanoğlunun biricik mekanıdır.

Alıntıdır.

XSENTIUS M.Ö. IX. yy.

Farkında Olmalı İnsan...
Kendisinin, Hayatın Olayların, Gidişatın Farkında Olmalı.
Farkı Fark Etmeli, Fark Ettiğini De Fark Ettirmemeli Bazen...
Bir Damlacık Sudan Nasıl Yaratıldığını
Fark Etmeli.
Anne Karnına Sığarken Dünyaya Neden Sığmadığını
Ve En Sonunda Bir Metre Karelik Yere Nasıl Sığmak Zorunda Kalacağını
Fark Etmeli.
Şu Çok Geniş Görünen Dünyanın, Ahirete Nispetle Anne Karnı Gibi Olduğunu
Fark Etmeli.
Henüz Bebekken 'Dünya Benim!' Dercesine Avuçlarının Sımsıkı Kapalı
Olduğunu, Ölürken De Aynı Avuçların 'Her Şeyi Bırakıp Gidiyorum
İşte!' Dercesine Apaçık Kaldığını
Fark Etmeli.
Ve Kefenin Cebinin Bulunmadığını Fark Etmeli.
Baskın Yeteneğini
Fark Etmeli Sonra.
Azraillin Her An Sürpriz Yapabileceğini,
Nasıl Yaşarsa Öyle Öleceğini
Fark Etmeli İnsan
Ve Ölmeden E vvel Ölebilmeli.
Hayvanların Yolda Kaldırımda Çöplükte
Ama Kendisinin Güzel Hazırlanmış Mükellef Bir Sofrada Yemek Yediğini
Fark Etmeli.
Eşref-İ Mahlukat (Yaratılmışların En Güzeli) Olduğunu
Fark Etmeli.
Ve Ona Göre Yaşamalı.
Gülün Hemen Dibindeki Dikeni, Dikenin Hemen Yanı Başındaki Gülü
Fark Etmeli.
Evinde 4 Kedi 2 Köpek Beslediği Halde
Çocuk Sahibi Olmaktan Korkmanın Mantıksızlığını
Fark Etmeli.
Eşine 'Seni Çok Seviyorum!' Demenin Mutluluk Yolundaki Müthiş Gücünü
Fark Etmeli.
Dolabında Asılı 25 Gömleğinin Sadece Üçünü Giydiğini, Ama Arka
Sokaktaki Komşusunun O Beğenilmeyen Gömleklere Muhtaç Olduğunu
Fark Etmeli.
Zenginliğin Ve Bereketin, Sofradayken Önünde Biriken Ekmek
Kırıntılarını Yemekte Gizlendiğini
Fark Etmeli.
FARK ETMELİ.
Ömür Dediğin Üç Gündür,
Dün Geldi Geçti Yarın Meçhuldür,
O Halde Ömür Dediğin Bir Gündür,O Da Bugündür.

Can Yücel

AAAAA

İHTiYAR ANADAN 5 YAVRUSUNA MEKTUP{Kesinlikle OKU'malısınız}

NOT : Kime: Hiç kimseye ithaf edilmemiştir, yanlış anlamalara meydan vermemesini... dilerim. Bir genelleme yapılarak yazılmış. Ahvalimiz bundan ibarettir.

Köyümüz şehirden yüksek mi yüksek,
Baban yaşlanıyor oğul, bilmem ki n'etsek?
Söz dinlemiyor artık ahırdaki eşek,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Sizi 9 ay 10 gün karnımda taşıdım,
Beş oğul bir kızım için yaşadım,
Şimdi halim kalmadı, gençliğimi boşadım,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Köyde bacalar eskisi gibi tütmüyor,
Çorba bile boğazımızdan geçmiyor,
Takatimiz kalmadı işler bitmiyor,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Geçenlerde kasabadan köye doktor geldi,
Sağlam kimse kalmadı herkese ilâç verdi,
Bana da 'Kendini yorma ansızın gidersin.' deyiverdi,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Eskiden köyümüzde yağız delikanlılar vardı,
Gelinler al duvak içinde, giderken ağlarlardı,
Gençler köyü terkettiler, şimdi ihtiyarlar kaldı,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Hani yalnız yaşayan komşumuz Ali Amca vardı,
O da rahmetli oldu, cenazesi ortada kaldı,
Mezarını kazacak delikanlı bulunamadı,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Öğrenci yokluğundan artık okul kapalı,
İhtiyarlayınca, babanın döküldü saçı sakalı,
Benimde dizlerim tutmaz, ağır işlere bakalı,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

İmam bile usandı, tayin yaptırıp gitti
Bir ezan sesi duyuyorduk, o da bitti,
Hastalıklar çoğaldı, artık canımıza yetti,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Analarda ciğer, evlâtlarda merhamet olur,
Gezen görür, yaşayan ölür, eden elbet bulur,
Hayır duamızı alın biz ölmeden ne olur,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

Sizin huzurunuzu kaçırmak istemem,
Gelinlerimi severim asla kin beslemem,
Şimdi gelmezseniz cenazeme de istemem,
Gelinlerden biri gelip, hizmet etse oğul!

OĞULLARIN ANALARINA CEVABI
(1. oğul)
Ana, şimdi Akdeniz sahillerindeyiz,
Buralar çok güzel size de tavsiye ederiz,
Çocuklar diyor ki, 'Ölürüz de o köye gitmeyiz!'
Kusura bakma, çocuklar istemezse biz gelemeyiz!

(2. oğul)
Ana, mektup yazmışsın bize boşu boşuna,
Çünkü daha açarken gitmedi hanımın hoşuna,
İdare edin artık, bu sene de yalnız başına,
Kusura bakma, ben hanımı gönderemem ana!

(3. oğul)
Ana, gönderdiğin mektubu şimdi okudum hanıma,
Dedi ki 'Bu devirde hizmet var mı Allahaşkına?'
Ne olur, soğuk su katma benim pişmiş aşıma,
Kusura bakma ana, gönderemem hanımı sana asla!

(4. oğul)
Ana darılma, vakit bulup da mektubunu okuyamadım,
Şimdi okuyunca ne demek istediğini çok iyi anladım.
Benim hanımdan başka çağıracak gelin mi bulamadın?
Kusura bakma gönderemem, hanım köye alışamaz ana!

(5. oğul)
Ana, ağabeyim söyledi, hizmete benim hanımı çağırmışın,
Olur mu öyle şey, doğalgazdan sobalı eve nasıl alışsın?
Bir de önceden başlamış günleri var, yarım mı kalsın?
Kusura bakma ana gönderemem, bu sene benimki kalsın!

(Ortak çözüm)
Beş kardeş hanımlarıyla bir araya geldiler.
'Anamızın isteği yerinde, âcil çözüm bulalım!' dediler.
Biz ne yapacağız diye düşünürlerken, aklı gelinler verdiler.
Kusura bakma ana, sana hizmete BACIMIZI uygun gördüler!

Vatikan'ın iki numaralı adamı Gianfranco Girotti
hafta sonu yeni bir günah listesi yayımladı.

Description

Darwin'den kısacık ama süper bir yorum..

Yoksa hak mı ettik??????

Adanalı ile Kayserili

Vatikan'ın iki numaralı adamı Gianfranco Girotti hafta sonu yeni bir günah listesi yayımladı.

Description

Darwin'den kısacık ama süper bir yorum..

Yoksa hak mı ettik?????? Adanalı ile Kayserili

Vatikan'ın iki numaralı adamı Gianfranco Girotti
hafta sonu yeni bir günah listesi yayımladı.

Yoksa hak mı ettik??????

Adanalı ile Kayserili